هنر توبافی خراشاد، میراث جهانی زنان خراسانی، روایت‌گر پیوند خانواده و فرهنگ ایرانی است. در بازدید رئیس دفتر یونسکو از روستای خراشاد، بانوان توباف این هنر را نماد عشق، همبستگی و انتقال سنت به نسل‌های آینده دانستند.
به گزارش خبرنگار نگاه خراسان جنوبی، هنر توبافی خراشاد، که نام آن امروز در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، بیش از یک هنر دستی است؛ روایت زنده‌ای از همت، عشق و پیوند نسل‌ها در دل خانه‌های ایرانی.
در بازدید دکتر یان سرانگ، رئیس دفتر یونسکو در تهران از روستای جهانی خراشاد یکی از توبافان خراشادی با بیان اهمیت این دست‌بافته اصیل گفت: «توبافی برای ما فقط یک کار نیست؛ شیوه‌ای از زندگی است که از مادران به دختران و از آنان به نوه‌ها منتقل شده و تا امروز زنده مانده است.»
او ادامه داد: «در این روستا از هر خانه‌صدای دستگاه توبافی به گوش می رسدو زنان در کنار مسئولیت‌های خانوادگی، این هنر را با عشق انجام می دهند؛ هنری که نه‌تنها چرخ زندگی را می‌چرخاند، بلکه بنیان خانواده را نیز استوار نگه می‌دارد. توبافی یعنی کار در خانه، حفظ خانواده و انتقال مهارت به نسل بعد.»
ثبت جهانی این هنر، نشانه‌ای از توجه بین‌المللی به میراث ناملموس زنان ایرانی است؛ زنانی که با صبر و پشتکار، فرهنگی را حفظ کرده‌اند که در تار و پود آن مفاهیمی چون همکاری، خانواده و هویت ملی تنیده شده است. به گفته این بانوی هنرمند، امروز در سایه حمایت میراث فرهنگی و یونسکو، نه‌تنها توبافی در خراشاد احیا شده، بلکه به الگویی برای اشتغال خانگی در سایر استان‌ها نیز بدل گشته است.
او با تأکید بر این‌که «هر نخ توبافی، ادامه‌ی داستان یک نسل است»، افزود: «ما با دستان خود، سنت و فرهنگ ایران را می‌بافیم تا آیندگان بدانند که ریشه‌های این سرزمین در خانواده و تلاش نهفته است. این هنر، میراثی است که جهان آن را دید، اما ما با عشق در دل خانه‌هایمان زنده نگهش داشتیم.»
انتهای پیام/
منبع خبر: نگاه خراسان جنوبی
