چند روز پیش، چهار نفر کارگر یک کارخانه در محور خوسف–بیرجند جان خود را از دست دادند، هنوز داغ آن حادثه بر دل خانوادهها و افکار عمومی تازه بود که دیروز، خبر فوت یکی دیگر از کارگران همان کارخانه در مسیر رفتن به محل کار، دوباره تیتر یک رسانه ها شد.
یادداشت/ محور خوسف–بیرجند، نامی آشنا در فهرست جادههای حادثهخیز استان است. جادهای که بارها و بارها شاهد تصادفات مرگبار بوده، اما گویا تکرار این حوادث هنوز هم برای برخی مسئولان کافی نیست تا اقدامی جدی و مؤثر انجام شود. نبود روشنایی مناسب، عرض کم جاده، نقاط حادثهخیز اصلاحنشده و تردد بالای خودروهای سنگین، ترکیبی مرگبار ساخته که هر روز جان انسانهای بیگناه را تهدید میکند.
تلختر آنکه این جانباختگان، کارگرانی بودند که برای چرخیدن چرخ تولید و اقتصاد، در این جادهها تردد میکردند. حالا امروز خبر فوت آنها تنها یک خبر محلی نیست؛ این حوادث بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی داخلی و حتی رسانههای خارجی داشته و بار دیگر نگاهها را متوجه ضعف زیرساختها و بیتوجهی به ایمنی راهها کرده است.
سؤال ساده اما جدی اینجاست: چند نفر دیگر باید جان خود را از دست بدهند تا این محور در اولویت قرار بگیرد؟
آیا تشکیل یک کارگروه تخصصی، بررسی فوری نقاط حادثهخیز، تأمین روشنایی، اصلاح هندسی مسیر و افزایش نظارت، خواستهای فراتر از توان مدیریت استان است؟
انتظار افکار عمومی روشن است؛ مردم دیگر وعدههای کلی و گزارشهای کاغذی را نمیخواهند. آنچه امروز لازم است، اقدام عملی و فوری است؛ پیش از آنکه خبر بعدی، باز هم با تیتر «فوت چند کارگر دیگر در محور خوسف–بیرجند» منتشر شود.
ایمنی جادهها یک مطالبه لوکس نیست؛ حق بدیهی مردمی است که هر روز برای کار و زندگی، جان خود را به جاده میسپارند. اگر امروز فکری نشود، فردا باید پاسخگوی خانوادههایی بود که عزیزانشان هرگز به خانه بازنگشتند.
منبع خبر: نگاه خراسان جنوبی
