گره های کور پرونده انتقال مشاغل مزاحم از بیرجند

به گزارش نگاه خراسان جنوبی؛ پرونده نخ نمای انتقال صنوف آلاینده بیرجند از داخل به خارج شهر و به طور مشخصص منطقه کارگاهی پروژه‌ای است که سال ۱۳۸۸ آغاز شد تا با انتقال واحدهای صنفی و تولیدی که آلایندگی صوتی و زیست محیطی دارند آرامش، سلامت روح و روان، پاکیزگی و… را در مناطقی از بیرجند به ویژه خیابان عدل، مصطفی خمینی، ورودی شهر از سمت آزادی، میدان امام حسین به سمت بهشت متقینخیابان کارگران و… باز گرداند. آرامشی که سال ها است از ساکنان وعابران این مناطق گرفته شده و علاوه بر زشت ، آلوده کردن محیط زیست خطرهایی همچون تصادف و سختی در تردد را هم به دنبال دارد. هر چند به نظر می رسد قصه تکراری و بی پایان انتقال صنوف مزاحم ۱۵ سال قبل، پس از کش و قوس های فراوان با کلنگ زنی شهرک کارگاهی مسیر پایان را طی می کند اما تامین نشدن راه مناسب دسترسی بهانه دیگری دست صاحبان صنوف آلاینده داد.

شهروندی در خیابان عدل ، از وضعیت رفت و آمد دراین خیابان گلایه کرده و توضیح می دهد: مسئولان و صاحبان مشاغل مزاحم، در این منطقه زندگی و تردد نمی کنند و مداوم با مشکلات ما از جمله رفت و آمد سخت و بوی نامطبوع روغن سیاه و… مواجه نیستند.

محمدپور با اشاره به دعوا و سر وصدای عابران و رانندگانی که از این خیابان می گذرند می گوید: تردد خودروها در این خیابان خیلی سخت و اغلب با دعوا و ریسک تصادف است در منطقه مسکونی که محل زندگی شهروندان است و باید دسترسی به مایحتاج عمومی راحت باشد به جای آن هر چه بخواهید تعویض روغن ، تعمیرکار خودرو و …. است.

به گفته این شهروند مشابه خیابان عدل در مناطق زیادی از شهر به چشم می خورد و علاوه بر این که شهر را نازیبا، زشت و کثیف کرده است برای شهروندان هم مشکلاتی ایجاد می کند.

هزینه های باقی مانده

سعید کفاشی یک تراشکار که در خیابان عدل کار می‌کند می‌گوید :در شهرک کارگاهی صنوف آلاینده یک واحد در حال ساخت دارم که هنوز آماده نیست و تا چند ماه آینده کار آن تمام می شود با این وجود هنوز هزینه‌های زیادی مانند امتیاز آب و برق باید بپردازم. وی با بیان این که برخی از همسایه‌ها در شهرک کارگاهی هنوز واحد خود را نساخته اند و شاید حدود ۳۰ درصد اقدام کرده‌اند می‌گوید: عرض برخی معبرها برای کار بعضی صنوف مناسب نیست با وجود آن همه زمین، کوچه‌های ۶ متری احداث شده است در حالی که باید برای ۱۰ سال آینده پیش بینی لازم انجام می‌شد و به نظر می‌رسد در آینده صنوفی مانند تعمیرکاران با مشکلات جدی مواجه شوند.

وی تکمیل نشدن برخی زیرساخت‌ها را مطرح کرده و اضافه می‌کند: شهرک کارگاهی هنوز فاضلاب ندارد و برای اجرای شبکه فاضلاب چاه حفر می‌شود خوب بود قبل از استقرار واحدها برای تامین زیرساخت‌ها اقدام می‌شد نه اینکه در خیابان اصلی برای انتقال شبکه آب، آسفالت نو حفاری شود.

کفاشی هر چند از اجرای شبکه برق راضی است و روشنایی معبرها را تایید می‌کند: اما از نبود امنیت در این منطقه گلایه دارد عنوان می‌کند: جاده دسترسی به شهرک روشنایی ندارد علاوه براین کنتور آب را از داخل زمین را کنده و سرقت کردند.

حمایت: فقط وام ۵۰ میلیون تومانی

وی از حمایت نشدن توسط دستگاه‌های اجرایی و مرتبط انتقاد می‌کند و می‌گوید: تنها ۵۰ میلیون تومان وام به ما پرداخت شده است که برای خرید انشعاب آب و برق کافی نیست . علاوه بر این مشکلات زیرساختی، دوری و موقعیت شهرک کارگاهی هم دغدغه دیگری است چرا که خیلی از مشتریان و مردم حاضر نیستند برای تعمیر وسیله نقلیه و یا کار فنی کار فنی خود به شهرک کارگاهی مراجعه کنند.

این تراشکار تاکید دارد: از طرف دیگر وقتی که چند نفر از هر صنف در شهر مستقر باشند مشتریان و مردم به آنها مراجعه می‌کنند و این موضوع این موضوع باعث کاهش انگیزه و حتی پشیمان شدن از حضور و کار در شهرک کارگاهی می‌شود.

به نظر وی مکان شهرک کارگاهی باید به گونه‌ای باشد که رضایت مشتری را جلب کند برای مثال در حرفه صافکاری که خودرو چند روز باید در کارگاه باقی بماند شاید رفت و آمد برای شهروند توجیه داشته باشد اما مراجعه کردن به تراشکاری که ۴۰ دقیقه یا کمتر از یک ساعت‌کار دارد برای مشتریان صرفه و توجیه ندارد.

تعلل اتحادیه صنوف در واگذاری زمین

یاسر کریمی تراشکار دیگری که در خیابان عدل کار می‌کند می‌گوید : اتحادیه صنوف آلاینده قرار بود سال ۸۶ به آنها به ما زمین بدهد اما آنقدر این کار طولانی شد که تا دو سه سال قبل زمان برد در این سال‌ها به خاطر گرانی مصالح و آهن نتوانستم کار احداث کارگاه را از مرحله شنارژ جلوتر ببرم اگر در همان سال‌ها زمین داده می‌شد کارگاه‌ها با قیمت کمتری ساخته می‌شد تا الان ۲۰ میلیون تومان هزینه کردم اما در کار مانده ام یکی از دوستان که کارگاهش را ساخته تا کنون یک میلیارد تومان هزینه کرده است با این شرایط و افزایش قیمت ها در سال جدید، چکاری می توانم انجام دهم.

وی یک علت نبود انگیزه انتقال برای به شهرک کارگاهی را این می‌داند که همه صنوف به آن منطقه منتقل نشدند و توضیح می دهد: مشتریان و شهروندان به دنبال مسیر و زمان کوتاه تر هستند و رغبتی برای مراجعه به شهرک کارگاهی ندارند با این وضعیت به نظر می‌رسد انتقال صنوف آلاینده به شهرک به جایی برسد.

وی تاکید می‌کند: بیشتر صاحبان این حرفه ها در شهر مستاجر هستند و چنانچه ملکی از خودشان داشته و همه در یک منطقه مستقر باشند و مشتریان به آنها مراجعه کنند از انتقال به هرک کارگاهی استقبال می‌کنند اما زمانی که چند نفر در شهر و تعدادی در شهرک مشغول کار باشند طبیعتاً دسترسی راحت‌تر را انتخاب می‌کنند.

شبکه هست گاز نیست

رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی صنوف آلاینده بیرجندعلل مختلفی را برای منتقل نشدن صاحبان این حرف به شهرک کارگاهی مطرح می‌کند و توضیح می‌دهد: بخشی از کار به علت تامین نشدن زیرساخت است برای مثال اگرچه که همه واحدهای ساخته شده در شهرک کارگاهی از آب و برق برخوردارند اما حدود ۲ سال از اجرای شبکه گاز در این منطقه می‌گذرد ولی هنوز هیچ واحدی گاز ندارد چرا که شرکت گاز برای احداث ایستگاه تقلیل فشار نیاز به یک مکان دارد.

حمیدرضا یوسفی می گوید: به این منظور باید شهرداری و راه و شهرسازی با توافق یکدیگر زمینی را اختصاص دهند اما زیر بار نرفته اند و موضوع در دست‌انداز افتاده است.

وی یادآوری می‌کند: شرکت گاز دو سال قبل شبکه گاز را اجرا کرده است اما کسبه نمی‌توانند از این امتیاز استفاده کنند و با وجود برگزاری جلسه‌ای در دفتر معاون اقتصادی و تنظیم صورت جلسه‌ای به این منظور، کار در بروکراسی اداری گیر کرده و قفل شده است.

یوسفی ادامه می‌دهد:اگرچه که توافق شد شهرداری با توافق راه و شهرسازی، زمینی با کاربری تاسیساتی به شرکت گاز تحویل دهد اما شهرداری بیرجند فروش زمین با قیمت را مطرح می کند در حالی که شرکت گاز می گوید طبق قانون و در موارد مشابه در سایر سایت‌ها، زمین با قیمت منطقه‌ای خریداری کرده است.

مدیر این تعاونی یک مشکل دیگر را جرا نشدن شبکه فیبر نوری اعلام کرده و توضیح می‌دهد: مخابرات قبل از انجام این کار ،آن هزینه می خواهد در حالی که ما می‌گوییم بعد از اجرا پول را بگیرید از طرف دیگر علاوه بر شهرک کارگاهی صنوف آلاینده، شرکای دیگری مانند شهرداری راه و شهرسازی و مالکان زمین نیز بهره‌بردار خواهند بود اما با این وجود اجرای فیبر نوری نیز معطل مانده است.

وی به آسفالت معابر اصلی و۵۰ درصد از معابر فرعی اشاره کرده و اضافه می‌کند: با توجه به قرار گرفتن در فصل زمستان، آسفالت سایر معبرها متوقف شده است شهرداری هم اعلام کرده است برای جلوگیری از حفاری مجدد، این کار متوقف شود.

به گفته وی معبر دسترسی و اصلی شهرک کارگاهی صنوف آلاینده روشنایی ندارد.

طراحی قدیمی و مشکل جدید در عرض معبر

یوسفی با اشاره به عرض مناسب و دو طرفه بودن معابر اصلی تصریح می‌کند: در برخی از معبرهای فرعی، عرض خیابان مناسب نیست برای مثال تعمیرکاران که با ماشین آلات سنگین سر و کار دارند در آینده با مشکل مواجه خواهند شد اما مقصر ما نیستیم چرا که طراحی شهرک ۱۵ سال قبل مصوب و انجام شده است.

وی تصریح می‌کند: اگرچه که برخی از صاحبان حرف در شهرک کارگاهی مستقر شده‌اند اما برخی از آن ها عنوان می‌کنند که به شهر به داخل شهر برمی‌گردند چرا که باید فاز دوم شهرک کارگاهی هم اجرا و همه صنوف به آن منتقل شود.

یوسفی توضیح می‌دهد: مردم به جایی مراجعه می‌کنند که دسترسی و خدمات راحت‌تر باشد اما خیلی از کسبه عنوان می‌کنند در شهرک کارگاهی، مشتریان خود را از دست می‌دهند چرا که برخی از همکاران آنها در شهر مشغول کار هستند از آن طرف، تعداد زیادی از آنها سرمایه‌ای برای احداث واحد در شهرک کارگاهی ندارند.

درهای بسته واجبار در انتقال به شهرک کارگاهی

به نظر وی دستگاه‌های متولی باید این موضوع را با نظارت سازمان صنعت معدن و تجارت و کمیسیون نظارت بر واحدهای صنفی بررسی کنند تا صاحبان حرفه‌هایی را که در شهرک کارگاهی واحد ساخته‌اند مجبور به انتقال به آنجا شوند.

یوسفی تصریح می‌کند: حدود ۸۰۰ واحد، در شهرک کارگاهی احداث ث شده اما فقط ۳۰۰ نفر در آنها مستقر شده‌اند و درها بقیه واحدها بسته است باید فاز دوم شهرک راه اندازی و احداث شود و همه صنوف هم به این مکان منتقل شوند.

وی ساماندهی صنوف آلاینده و مزاحم را وظیفه ذاتی شهرداری‌ها عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: باید تسهیلات و زمین به صاحبان این حرفه‌ها اعطا شود تا انگیزه‌ای برای خروج از شهر داشته باشند در حالی که شهرداری نه تنها تسهیلات نمی‌دهد بلکه چوب لایه چرخ آنها می‌گذارد.

خرید زمین به قیمت امروز سال ها بعد از واگذاری

رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی صنوف آلاینده بیرجند مثال می زند: زمینی را که سال‌ها قبل در قالب اجاره به آنها واگذار شده تا بسازند حالا شهرداری می‌گوید باید آن را به قیمت روز خریداری کنند در حالی که کسبه پولی ندارند و در ساخت کارگاه شان درمانده‌اند.

یوسفی تایید می‌کند: به نظر می‌رسد گره کور انتقال صنوف مزاحم به راحتی باز نمی‌شود و این کار سختی است. کسبه معترض هستند که شهرداری نه تنها در ساخت و ساز کمک نمی‌کند بلکه زمین‌ها را به مزایده گذاشته است در صورتی که سال‌ها قبل به قیمت پایین‌تری به آنها اجاره داده شده و حالا باید به قیمت کارشناسی بخرند.

وی می‌گوید: سال ۹۸ باید اولین پایان کار برای واحدهای کارگاهی توسط شهرداری صادر می‌شد اما با وجود استقرار کسبه در این واحدها، از سال ۹۸ تاکنون اسناد مالکیت آنها منتقل نشده و شهرداری زمین را به قیمت روز به آنها می‌خواهد بفروشد.