در سال ۱۴۰۳، اعضای بدن ۱۱ بیمار مرگ مغزی در خراسان جنوبی با رضایت خانوادهها اهدا شد و جان بیماران نیازمند را نجات داد؛ اتفاقی که به گفته معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، نیازمند فرهنگسازی گستردهتر در جامعه است.
به گزارش خبرنگار نگاه خراسان جنوبی؛ جلال احمدی در نشست خبری به مناسبت هفته ملی اهدای عضو، با بیان اینکه مرگ مغزی حالتی برگشتناپذیر است، گفت: در این شرایط، مغز بهطور کامل از کار میافتد اما برخی اعضای حیاتی بدن برای مدتی کوتاه قابلیت عملکرد دارند و میتوان آنها را به بیماران نیازمند پیوند زد.
وی افزود: هر فرد مرگ مغزی میتواند تا ۸ عضو حیاتی شامل قلب، کلیهها، کبد، پانکراس و همچنین بافتهایی نظیر قرنیه، پوست و تاندون را اهدا کند. این اعضا در مراکز تخصصی نگهداری و برای پیوند به بیماران استفاده میشوند.
به گفته احمدی، در سال جاری ۲۷ مورد مرگ مغزی در استان شناسایی شده که از این تعداد، ۱۱ مورد به اهدای عضو منجر شده است.
وی علت عدم انجام پیوند در سایر موارد را شامل رضایت ندادن خانوادهها، شرایط جسمی نامناسب یا فوت زودهنگام بیماران عنوان کرد.
معاون درمان دانشگاه با اشاره به شاخص جهانی PNP (تعداد اهداکنندگان مرگ مغزی به ازای هر یک میلیون نفر)، گفت: این شاخص در کشور بهطور میانگین ۱۲.۵ است اما در خراسان جنوبی در سال گذشته به ۱۳.۷ رسیده که بالاتر از میانگین ملی است.
احمدی با تأکید بر اینکه پس از تأیید مرگ مغزی تنها فرصت محدودی برای برداشت اعضا وجود دارد، گفت: تشخیص مرگ مغزی فقط توسط تیم تخصصی پزشکی انجام میشود و بعد از آن، فرآیند قانونی و درمانی پیوند آغاز خواهد شد.
وی با بیان اینکه بسیاری از بیماران در صف انتظار پیوند اعضا هستند، افزود: در حال حاضر ۴۶۰ بیمار دیالیزی در خراسان جنوبی وجود دارد که در صورت دریافت کلیه، میتوانند از دیالیز نجات پیدا کرده و به زندگی با کیفیتتری بازگردند.
وی در خصوص درمانگاه دارالشفا قاین و یا ساختمان دی کلینیک این شهرستان گفت: آستان قدس بدون هیچ مجوزی شروع به ساخت این مکان کرده است و در صورتی که بخش خصوصی حضور پیدا کند،این مکان نیز راه اندازی می شود.
وی یادآور شد: سختترین عمل پیوند در حوزه اعضای بدن، پیوند ریه است که خوشبختانه در کشور ما نیز انجام میشود.
در پایان، احمدی از خانوادههایی که در شرایط دشوار رضایت به اهدای عضو عزیزان خود دادهاند، قدردانی کرد و گفت: این فرهنگ انسانی باید در جامعه نهادینه شود تا قلبهایی که خاموش میشوند، در سینه بیماران دیگری به تپش ادامه دهند.